STRAND

tentoonstelling 23 mei t/m 18 juni 2022

Strand

Strand, stranden, gestrand.
Waar land, zee en lucht samenkomen. Waar we als lemmingen naar toe trekken. Een dagje zon, gestrand of aangespoeld. Geven en nemen. Ruiken, voelen, horen en zien.

Na een luchtige brainstorm strandde het werk van Anita Mandemaker, Paul de Reus en Co van Gasteren in de expositieruimte met de gele vloer. Sla je slag.
Do the strand!

Paul de Reus

Hoe bloot kan je zijn? De mens schijnt ooit in zee geleefd te hebben en vandaar aan land gekomen te zijn. Deze bloterik heeft kennelijk net gezwommen en komt misschien ook uit zee. Zijn pose lijkt wat ongemakkelijk, alsof hij zich letterlijk geen houding weet te geven. Zijn linkervoet en hoofd raken een plasje water. Zijn rechterhand zweeft daar net iets boven. De weerspiegeling bij het hoofd kijkt ons aan Het is meer een herhaling dan een spiegeling. Of een spiegeling die zijn eigen leven leidt? Hij ziet er verder droog uit.

Het werk van Paul de Reus kenmerkt zich door deze tegenstrijdigheden en vervreemdingen. Zijn onderwerpen zijn nooit ingewikkeld, maar soms ongemakkelijk door de directheid of eigengereidheid. Zijn beelden raken ons en zetten ons aan het denken door de herkenbaarheid in combinatie met het onverwachte.

(afbeelding links onder: 'Bloterik', hout, polyester, verf, 210 x150 x105 cm. 2016)

Anita Mandemaker

Anita Mandemaker maakt wandobjecten. Haar onderwerpen vindt zij dicht bij huis. Portretten van familieleden, al dan niet in huiselijke situaties. Voorwerpen als een theepot, meubels, handen. Maar dan kan  er ook zomaar ineens een tank, geweer, schaar of pistool in deze huiselijke wereld verschijnen. Uit resten hout zaagt zij de vormen, zo nu en dan beschilderd met olieverf. Soms worden deze vormen gecombineerd met een bestaand object. Haar werken komen kwetsbaar en intiem over. Sommige lijken, ondanks de bescheiden schaal, juist heel monumentaal en bijna abstract.

(afbeelding links boven: 'Barend', olieverf op hout, 87x 47 cm, 2022)

Co van Gasteren

De verwijzingen in zijn werk lijken nogal willekeurig: alledaagse gebeurtenissen, iets van een kunststroming, literatuur, muziek, strips. Co van Gasteren wil nieuwsgierigheid oproepen zonder iets uit te moeten leggen, een spoor achterlaten, Je lijkt het even te kunnen volgen, maar waar je uitkomt is de vraag. Bestemming onbekend. Een aanwijzing, een momentopname, een stemming die de beschouwer zelf in mag vullen. De enige eis die hij stelt is dat het werk spanning moet hebben en verwondering op moet roepen. De enige hoop die hij heeft is dat dit ook gebeurt.

(afbeelding links midden: 'Journaal', olieverf op doek, 120 x 80 cm, 2021)